لهجههای بریتیش و مریکن، مانند دو شخصیت متفاوت در دنیای زبان انگلیسی، هر یک داستان و رنگ خاص خود را دارند. وقتی یک جمله ساده مانند water را با لهجه بریتیش میشنوید، گویی نرمی و لطافت بیشتری حس میکنید؛
صدای ر در انتهای کلمه محو میشود. اما در لهجه امریکن، این کلمه با قدرت بیشتری بیان میشود، انگار که هر حرف دقیق و کامل باید شنیده شود. این تفاوتهای ظریف در تلفظ، میتواند تجربه شنیداری زبان را کاملاً متفاوت کند.
در کنار تلفظ، انتخاب واژگان نیز چاشنی جذاب این دو لهجه است. اگر در یک سفر به لندن، از کسی بپرسید Where is the elevator? ، و با تعجب در چشمانش نگاه کنید که چرا پاسخی دریافت نمیکنید، تا وقتی بفهمید که در بریتیش باید از کلمه lif استفاده میکردید.
این مثالها نه تنها تفاوتهای زبانی را نشان میدهند، بلکه به نوعی ارتباط فرهنگی میان این دو کشور را نیز برجسته میکنند. حالا که با گوشهای از تفاوت لهجه بریتیش و امریکن آشنا شدید، ادامه مقاله را از دست ندهید! در بخش بعدی، به بررسی عمیقتر تغییرات گرامری و تأثیر این دو لهجه بر مهارتهای شنیداری شما خواهیم پرداخت.
در پادکست انگلیسی امریکن از مزیت های پادکست هایی با لهجه انگلیسی گفته ایم که می تواند بسیار کاربردی باشد. به طور کلی پادکست انگلیسی می تواند ورودی های خوبی را برای شما داشته باشد. از تقویت مهارت لیسنینگ گرفته تا تقویت جمله سازی و گرامر های انگلیسی.
تفاوت لهجه بریتیش و امریکن در تلفظ
اولین تفاوت لهجه بریتیش و امریکن در تلفظ کلمات نمایان میشود. در هنگام صحبت درباره تلفظ، ابتدا باید بدانیم که حتی در میان مردم یک کشور نیز تلفظها متفاوت هستند. جالب این است که خود لهجه بریتیش نیز نسخههای مختلفی دارد.
لهجه Cockney
یکی از نسخههای لهجه بریتیش، لهجه cockney است که در گذشته در بین طبقه کارگر لندن رایج بود. برخی ویژگیهای لهجه بریتیش، مانند تلفظ حروف t و h یا عدم تلفظ حرف h در ابتدای برخی کلمات، از این سبک نشأت گرفته است.
لهجه Posh
نسخه دیگری از لهجه بریتیش، لهجه posh است که متعلق به اشرافزادگان و درباریان انگلیس میباشد. این لهجه به وضوح حروف h را در ابتدای کلمات تلفظ میکند و r در بسیاری از کلمات به صورت محو یا نامشخص بیان میشود. همچنین در کلماتی مانند darling حروف صدادار طولانیتر تلفظ میشوند، که احساس اشرافی بودن به کلام میبخشد.
تفاوتهای منطقهای در لهجهها
تفاوت لهجه بریتیش و امریکن در تلفظ، از نظر تشخیص نیز کار سادهای نیست زیرا هر دو لهجه دارای چندین نسخه هستند. به عنوان مثال، لهجه فردی از تگزاس با فردی از نیویورک در آمریکا متفاوت است، و در انگلیس نیز لهجه فردی از منچستر با فردی از لندن تفاوت دارد.
تلفظ حرف R
یکی ازواضحترین تفاوت لهجه بریتیش و امریکن حرف R است. آمریکاییها این حرف را در هرجای کلمه که باشد تلفظ میکنند، اما بریتانیاییها فقط در صورتی که R در ابتدای کلمه باشد، آن را تلفظ میکنند.
تلفظ حرف T
در تلفظ حرفT، تفاوتها برجستهتر میشوند. در لهجه امریکن، وقتی حرف T بین دو حرف صدادار قرار میگیرد، معمولاً شبیه به صدای d تلفظ میشود؛ مانند کلمه bottle در حالی که در لهجه بریتیش، این حرف به وضوح با صدای t تلفظ میشود.
تفاوتهای کلیدی در املای لهجههای بریتیش و امریکن
آیا تا به حال به تفاوتهای املایی بین زبان انگلیسی بریتیش و آمریکایی توجه کردهاید؟ ممکن است برایتان جالب باشد که کلمهای مانند Chips در بریتیش انگلیس به معنای سیبزمینی سرخکرده است، در حالی که در آمریکایی به Potato Chips اشاره دارد!
این یکی از بسیاری تفاوتهایی است که بین این دو لهجه وجود دارد. تفاوتهای املایی یکی از مهمترین مواردی است که بهویژه برای کسانی که قصد سفر، تحصیل یا تجارت در هر کدام از این کشورها را دارند، مهم است.
به عنوان مثال، کلمه Honour در بریتیش انگلیش به همین صورت نوشته میشود، اما آمریکاییها آن را Honor مینویسند تا به تلفظ آن نزدیکتر شود. این رویکرد در آمریکا برای سادهتر کردن نوشتار، تفاوتهای جالبی را ایجاد کرده است که گاهی گیجکننده به نظر میرسد.
تفاوتهایی مانند Favour در بریتیش که در امریکن بهFavor تبدیل میشود، یا استفاده از Licence در مقابل License نمونههایی از این تغییرات هستند
تفاوتهای املایی در کلمات رایج
-re و -er
رایج ترین تفاوت لهجه بریتیش و امریکن ، در کلماتی است که در بریتیش با پسوند re نوشته میشوند، در حالی که در امریکن این پسوند بهer تغییر میکند.
• بریتیش: fibre, litre, theatre, metre
• امریکن: fiber, liter ,theater, meter
-nce و -nse
در بریتیش، کلماتی که به nce ختم میشوند، در امریکن معمولاً به nse تغییر میکنند.
• بریتیش: defence, licence, offence, pretence
• امریکن: defense , license , offense , pretense
-ise و -ize
در بریتیش انگلیش، بسیاری از کلمات با پسوند ise نوشته میشوند، در حالی که در امریکن این کلمات به ize ختم میشوند.
• بریتیش: organise, realise, recognize
• امریکن: organize, realize , recognize
-our و -or
یکی دیگر از تفاوتهای معروف املایی بین این دو زبان در کلماتی است که در بریتیش به “our” ختم میشوند اما در امریکن با or نوشته میشوند.
• بریتیش: colour , favour , humour , neighbour
• امریکن: color , favor , humor , neighbor
حروف صدادار دوگانه AE و OE
در بریتیش انگلیش، بسیاری از کلمات با حروف پیچیدهتر مانند ae و oeنوشته میشوند، اما در امریکن این حروف به شکل سادهتری درمیآیند.
• بریتیش: aeroplane , oestrogen, manoeuvre
• امریکن: airplane , estrogen, maneuver
دبل L
در بریتیش انگلیش، هنگامی که کلماتی به یک حرف صدادار و L ختم میشوند و پسوند به آنها اضافه میشود، حرف L دوبار تکرار میشود. اما در امریکن انگلیش معمولاً این اتفاق نمیافتد.
• بریتیش: travelling , cancelled , labelled
• امریکن: traveling , canceled , labeled
دلیل اصلی این تفاوتها چیست؟
تفاوت لهجه بریتیش و امریکن به دلیل تأثیرات تاریخ و فرهنگ شکل گرفتهاند. در حالی که آمریکاییها تمایل دارند نوشتار را سادهتر کنند و بیشتر به نحوه تلفظ نزدیک شوند، بریتانیاییها به حفظ املای اصلی و ریشههای زبانی کلمات بیشتر علاقه دارند. اگرچه این تفاوتها ممکن است جزئی به نظر برسند، اما در زندگی روزمره و هنگام مکالمه و نوشتار اهمیت پیدا میکنند.
در نهایت، اینکه کدام سیستم املایی را استفاده کنید بستگی به موقعیت جغرافیایی شما دارد. اما مهم است که هر دو سیستم را بشناسید و درک کنید تا در هر شرایطی بهدرستی از آنها استفاده کنید.
بررسی تفاوتهای ساختاری و گرامری در لهجه بریتیش و امریکن
تفاوت لهجه بریتیش و امریکن همیشه و همه جا قابل شهود است و هر کدام دنیای خاص خود را دارند و با ویژگیها و قواعد منحصربهفردی شناخته میشوند. این تفاوتها نه تنها در کلمات، بلکه در احساسات و روابط ما با یکدیگر نیز تأثیرگذارند.
زمانهای مختلف
بریتیشها معمولاً با دقت و ظرافت به زمانها اهمیت میدهند.
وقتی میگویند:
• بریتیش: I have just eaten my lunch.
این جمله به شما احساس میدهد که هنوز عطر غذای تازه در هوا پیچیده است و لذت آن تجربه همچنان زنده است. اما در امریکن، تمایل به سادگی وجود دارد.
• امریکن: I just ate my lunch.
در اینجا، عمل به سادگی بیان میشود و گویی شما در یک کافه شلوغ نشستهاید و در حال گذر از لحظات زندگی هستید.
استفاده از حروف اضافه
در لهجه بریتیش، بیان زمان با دقتی خاص صورت میگیرد. آنها میگویند:
• بریتیش: We went out at the weekend.
این جمله احساس خوشایند یک روز آفتابی و شاد را به ذهن میآورد، جایی که شما و دوستانتان در حال لذت بردن از لحظات خوش با هم هستید. در مقابل، آمریکاییها به سادگی بیان میکنند:
• امریکن: We went out on the weekend.
این تغییر جزئی در حروف اضافه، نشاندهنده رویکردهای متفاوت در بیان احساسات و تجربیات است.
ساختار جملات سؤالی
در بریتیش، ساختار جملات سوالی به نوعی جنبهای از ادب و احترام را در بر دارد:
• بریتیش: Have you seen him?
این جمله احساس کنجکاوی و توجه را منتقل میکند و نشاندهندهی رابطهای نزدیک و عمیق است. اما در امریکن، سؤالات به سادگی و بیپرده مطرح میشوند:
• امریکن: Did you see him?
این تفاوت، نمایانگر دو فرهنگ متفاوت است که هر کدام در ارتباطات خود روشهای خاصی دارند.
واژگان و عبارات خاص
تفاوتهای واژگانی میتواند حس متفاوتی را منتقل کند. برای مثال، وقتی یک بریتیش میگوید:
• بریتیش: I drove my lorry today,
احساس قدرت و اطمینان در کنترل یک وسیله نقلیه بزرگ به شما دست میدهد. اما یک امریکن میگوید:
• امریکن: I drove my truck today,
که بیشتر حس سادگی و کارآمدی را منتقل میکند و نشاندهندهی کارکردی بودن وسیله است.
جمع و مفرد
تفاوت لهجه بریتیش و امریکن در جمع و مفرد نشاندهنده نگاههای متفاوت به گروهها و تیمها است. برای بریتیشها، این حس یکپارچگی و کار گروهی مهم است:
• بریتیش: The team are winning.
این جمله نشاندهندهی اتحاد و همکاری در تیم است، گویی شما در حال جشن گرفتن پیروزی یک خانواده بزرگ هستید. در حالی که امریکنها به سمت سادگی گرایش دارند:
• امریکن: The team is winning.
این روش، به طور خاص بر روی نتیجه و دستاورد تأکید دارد.
تفاوتهای ساختاری و گرامری در لهجههای بریتیش و امریکن نهتنها زبان را زیبا میکند، بلکه دنیای عاطفی و فرهنگی آنها را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. شناخت این تفاوتها به ما کمک میکند تا ارتباطات خود را به شکل مؤثرتری برقرار کنیم و به زیباییهای هر دو لهجه بیشتر پی ببریم. هر کدام از این لهجهها داستانی برای گفتن دارند و ما را به دنیای گستردهتری از زبان و فرهنگ متصل میکنند.
تفاوت استفاده از زمانها در بریتیش و امریکن
تفاوت استفاده از زمانها در لهجه بریتیش و امریکن به خصوص در حال کامل و گذشته ساده یکی از کلیدیترین تفاوتهای گرامری است. در بریتیش انگلیش، حال کامل برای بیان اتفاقات گذشته با اثرات حال حاضر رایج است، مثل:
– بریتیش: Ali has eaten too much.
علی زیاد غذا خورده است.
اما در امریکن انگلیش بیشتر از گذشته ساده استفاده میشود:
– امریکن: Ali ate too much.
همچنین در بریتیش انگلیش از have got برای بیان مالکیت استفاده میشود:
– بریتیش: I have got to leave now.
من باید بروم.
در حالی که در امریکن انگلیش، از have ساده استفاده میشود:
– امریکن: I have to leave now.
این تفاوتها به نحوه بیان و فرهنگهای متفاوت بریتانیا و آمریکا برمیگردد.
جمع بندی
تفاوت لهجه بریتیش و امریکن نهتنها در تلفظ و انتخاب واژگان مشهود است، بلکه در استفاده از زمانها و ساختارهای گرامری نیز نقش کلیدی دارند. در بریتیش انگلیش، استفاده از حال کامل بیشتر رواج دارد، که نشاندهندهی ادامه اثرات یک عمل گذشته در زمان حال است، در حالی که در امریکن انگلیش، تاکید بر گذشته ساده بیشتر است و سادگی و قطعی بودن عمل برجسته میشود.
این تفاوتها بازتابدهندهی رویکردهای فرهنگی و ارتباطی هر دو زبان است، جایی که بریتانیاییها به جزئیات و آمریکاییها به سادگی گرایش دارند. این تفاوتهای کوچک و زیبا نشان میدهند که هر زبان چقدر میتواند احساسات و حالات مختلف را منعکس کند. امیدوارم از این توضیحات لذت برده باشید! ممنون از توجه شما.
سؤالات متداول
آیا لهجه امریکن برای یادگیری سادهتر است؟
برخی معتقدند امریکن انگلیش به دلیل تلفظ واضحتر و ساختار سادهتر آسانتر است، اما این برای هر فردی تفاوتهایی دارد.
آیا بریتانیاییها در مکالمات روزمره از ساختارهای گرامری پیچیدهتری استفاده میکنند؟
بله، آنها تمایل به استفاده از ساختارهای گرامری دقیقتری دارند.
چرا آمریکاییها از Z در کلماتی مثل organize استفاده میکنند؟
آمریکاییها تمایل دارند نوشتار را ساده کنند و به تلفظ نزدیکتر شوند.
آیا استفاده از هر دو لهجه در مکالمات روزمره گیجکننده است؟
بله، ترکیب لهجهها ممکن است برای شنوندگان گیجکننده باشد. بهتر است در مکالمات رسمی یک لهجه را استفاده کنید.